De reis naar huis.

Vanmorgen om 6.30 Koreaanse tijd opgestaan na nog een prima nachtje slapen.  Lekker gedoucht en ons klaar gemaakt voor vertrek. Ook Marvin en Laura zijn klaar voor de terugreis. We checken uit bij het Hotel. 

De limousine bus stopt meteen bij ons voor het Hotel. Koffers in de bus en richting het vliegveld.

We zitten er net als op de heen weg een hele tijd maar met ons viertjes in. Onderweg stappen er uiteindelijk nog 2 Koreanen in. Die geen bagage bij zich hebben. Dus mijn gedachten is, zijn waarschijnlijk mensen die werken op de luchthaven. We komen keurig na 70 min ongeveer aan bij de luchthaven.  Daar de koffers op een karretje en naar binnen. We kijken bij welke balie we moeten voor de bording passen. Dat had ik online al geprobeerd om op mijn telefoon te krijgen. Maar toen werd aangeven  dat we die op de luchthaven kregen. Dus in het rijtje bij de juiste balie voor onze vlucht. Het viel allemaal mee met de drukte dus koffers afgegeven en bording passen gekregen. Door naar de douane , ook daar viel het allemaal best mee met de drukte. Dus toen weer door naar de rijen voor de paspoort controle. Je hebt dan je paspoort al 2x laten zien.  Maar daar bij de paspoort controle sta je voor een douanebeambte die je goed aankijkt of jij het wel bent. Ik kon meekijken op het computerscherm en dan zie je dat ze bij binnenkomst in Korea ook al een foto van je hebben gemaakt. En helaas ik mocht het land weer uit...Toen waren we bij de winkels en zijn we richting de gate gelopen. Die was toevallig heel dicht bij van waar we eruit kwamen van de douane. Wij moesten naar gate 46. Maar er zijn er dik over de 100 gate's. Er rijd dan ook een shuttle train als je ver weg moet. Maar voor ons dus niet nodig. We zijn even lekker een kop koffie gaan halen en toen gaan zitten bij de gate.

Ineens moest ik waarschijnlijk door de koffie nog naar het toilet.  Ik dacht meteen zo dat is fijn. Liever niet in het vliegtuig. Ik kom terug van de toilet en zie Den en Marvin en Laura niet meer zitten op het plekje waar ze zaten. Mijn jas en mijn telefoon had ik daar laten liggen dus stond rond te kijken. En hoorde ineens Den zijn fluitje waar ik altijd meteen op reageer. Dus ik loop snel hun kant op. Zij waren dus terwijl ik op het toilet zat de rij voor het boarden al ingegaan. En dat was sneller gegaan als dat ze gedacht hadden. Dus ik loop naar Den en die zegt pak even je paspoort. Ik zeg die zit in mijn jas zak.  Maar Den heeft mijn jas niet. Ik ren weer terug naar waar we zaten geen jas. Dus die hadden ze wel meegenomen maar die hadden Laura en Marvin die al door de poortjes heen waren. Dus ik bij Den en maar kijken hoe nu en uitleggen. Gelukkig zie ik ineens Marvin en Laura vlak achter de poortjes staan.  Dus die konden mijn jas geven met mijn boardingkaart en paspoort. Eerste schrik voorbij en het vliegtuig in. We zitten helemaal op de achterste rij dus in het pad steeds wachten op de mensen die van alles in de bagage bakken aan het stoppen zijn. Ik wil uit mijn jas zak ook mijn telefoon en leesbril pakken. En ik voel geen telefoon niks... dus ik dacht die ligt nog op die stoelen. Ik natuurlijk toch een beetje paniekerig.  Jongens waar is mijn telefoon... die lag daar op het bankje... ik al tegen de stuwades gezegd dat ik er misschien toch nog uit moet. Dennis pakt de rugzak en we gaan daar eerst in kijken. En gelukkig hadden ze hem daar in gedaan.  Pfff volgende opluchting. Dus ik ging iets te gestresst het vliegtuig in. Maar alles kwam goed. Dat komt dan gewoon omdat je zelf heel de tijd dezelfde gewoonte hebt met je belangrijke spullen. En uiteraard heel lief bedoeld was het even anders gelopen. We gaan naar de startbaan en beginnen nu aan de langste vlucht. Die zal 9 uur en 15 min gaan duren. En terwijl ik dit nu zit te schrijven moeten we nog 4 uur en 28 min.

Dus we zijn over de helft van deze vlucht. Ik had een slaaptabletje van mijn nicht Paulien mee genomen. Volgend Dennis was ik zeker wel even een paar keer in slaap.  Naar mijn eigen idee was ik wel gewoon met mijn ogen dicht gewoon beetje doezelen.  Dus proberen een filmpje te kijken of zoals nu toch nog maar reisverslagje schrijven. En dan is het laatste uurtje van deze vlucht is ingegaan. We hebben net nog iets te eten gehad , niet echt heel lekker maar we doen het er maar mee.  Het zal niet lang meer duren voordat we al een beetje gaan zakken. Na een prima landing zijn we op Helsinki.  Daar hebben we iets meer dan 2 uur voordat de volgende vlucht naar Amsterdam gaat. Op de luchthaven willen we een broodje gaan eten.  Maar ze vragen gewoon voor een normaal broodje met wat sla en een plakje ham € 10,50 nou sorry hoor maar dat gaat echt nergens over. Dus helaas toch nog maar even ongezond bij de Burger King.  Daar hebben we voor hetzelfde geld een compleet menu. Met zelfs onbeperkt drinken erbij. Als we uitgegeven zijn lopen we richting de gate. 

Daar nog heel even wachten en dan het vliegtuig weer in. Nog het laatste stuk van Helsinki naar Amsterdam. Het gaat voor mijn gevoel redelijk snel voorbij. We landen ongeveer 10 minuten als gepland.  We moeten best lang op de koffers wachten. Maar als we ze eindelijk hebben gaan we naar de uitgang. En daar staan Laura en Michel met natuurlijk lieve Olivia.  Laura heeft meteen een knuffel voor haar die ze gelijk leuk vind. 

We nemen afscheid van Laura op Schiphol en wij gaan naar Youri die op ons staat te wachten bij vertrekhal 3. Youri brengt ons weer naar Barendrecht. Heel lief en top dat Barbra en Youri dit voor ons hebben gedaan. Het weg brengen en weer ophalen. Heel erg bedankt lieve schatten. Wij rommelen thuis nog even wat... En gaan nu gewoon lekker proberen te slapen. Heerlijk ook weer om ons eigen bedje weer in te duiken. Dus nu de echte afsluiting van de blog van deze reis. Wij zijn weer veilig thuis en kijken terug op echt een geweldig mooie reis. Nogmaals bedankt weer voor alle lieve reacties. En tot kijk allemaal. Liefs van mij.