Familie van Haften naar Zuid Korea 2005

Ons verhaal begint op 10 mei 2000. Na drie jaar bezig te zijn geweest met onze adoptie procedure komt onze zoon Chan Young ( roepnaam Marvin) vanuit Zuid Korea aan op Schiphol.

Wat een prachtig vrolijk mannetje mogen wij in onze armen en vooral in ons hart sluiten. Vanaf deze dag heeft hij ons leven zo ontzettend verrijkt. We zijn eindelijk compleet als gezin. En we genieten echt met volle teugen van alles wat het leven ons brengt. Alle informatie die wij op dat moment hebben gekregen over wat de reden is van Marvin zijn adoptie,  houden wij voor ons zelf en vertellen tegen iedereen dat Marvin als eerste recht heeft op deze informatie.  Zodra hij dit kan begrijpen zullen wij dat aan hem vertellen. En zo bewaken wij zijn informatie en geven hem de kans ermee te doen wat hij zelf wil. Grappig om daar nu op terug te kijken hoe dat verlopen is in de afgelopen 19 jaar die hij nu bij ons is. Wij zijn Marvin dus niet op gaan halen toen der tijd, maar kregen hem op Schiphol voor het eerst in onze armen. Tijdens onze procedure zeiden Dennis en ik al tegen elkaar, we kunnen in de toekomst altijd nog zijn geboorteland gaan bezoeken.  En zo gingen wij dus voor het eerst naar Zuid Korea in 2005.

Marvin was toen bijna 6 jaar oud. Wat een prachtige reis hebben wij toen gemaakt. Shilla  travel de Korea specialist met als eigenaar Don Roelofs heeft deze reis toen samen gesteld. We zijn toen 3 weken geweest en hebben het hele land door gereisd.  Alle vormen van vervoer hebben we toen gehad. Vliegtuig, trein, bus, taxi, en zelfs de fiets. Marvin heeft deze reis naar ons idee ervaren als gewoon een vakantie met zijn ouders die toevallig naar zijn geboorteland ging. Op het moment dat wij daar waren en ik toen der tijd tegen Marvin zei: Marvin zie jij nu dat alle mensen hier er net zo uitzien als hoe jij eruit ziet? Keek hij verbaasd om zich heen en was zijn antwoord Oh ja.... Het viel hem dus toen der tijd geen eens zelf op. Het was een jochie van bijna 6 jaar oud,  lekker in zijn vel zat en genoot van alles wat hij meemaakte in zijn leventje. Hij vond het toen ook weer heel fijn gewoon thuis te zijn na 3 weken en alles weer te kunnen doen hier met zijn vriendjes. In 2005 hebben we ook een bezoek gebracht aan het kindertehuis waar Marvin de eerste 5 maanden van zijn leventje heeft door gebracht. Daar hadden we een ontmoeting met Mevrouw Kim de directrice van het kindertehuis. 

We hebben daar in 2005 al een brief en foto's achter gelaten voor de biologische moeder van Marvin.  Vooral ik wilde haar heel graag laten weten dat het goed ging met Marvin.  Hoe fijn zou dat zijn voor haar dacht ik altijd als ze dat zou weten. Verder genoten we van het prachtige Zuid Korea. En vertelde Marvin dat hij trots mocht zijn op zijn geboorteland. De veiligheid die je daar voelt als toerist. Heb ik nog nooit ergens anders te wereld zo gevoeld. En we herkenden ook heel duidelijk de roots die in Marvin zit. Zoveel dingen waren ineens heel herkenbaar voor ons in Marvin zijn gedrag en zijn karakter.  Dat lieve dienstbare beleefde gedrag van hem wat hij overegens  nog steeds heeft nu hij 20 jaar is.  Een geweldige reis waar we nu nog steeds met veel plezier aan terug denken. In het volgende verhaal vertel ik over de reis in 2010.